100
همچون دل من محرم اسرار خدا باش
برعکس من ای عکس تو جاوید بجا باش
زین دار چو رفتم تو در این دار بلا باش
در منظر انظار بزی با رخ روشن
جاوید چو خضر نبی از آب بقا باش
آنگاه که گشتیم فراموش ز یاران
با چهرۀ بشّاش تو یادآور ما باش
هر کس که مرا از تو به ناچار بجوید
چون پیک خجسته پی خوشبوی صبا باش
هر کس که مرا از تو به ناچار بجوید
چون پیک خجسته پی خوشبوی صبا باش
لب بند ز گفتن ، بگشا چشم بصیرت
ناظر به جفا کاری این کهنه سرا باش
هر چیز که بینی به جهان از بد و ز نیک
همچون دل من محرم اسرار خدا باش
هرگز مکن از تلخی ایام شکایت
چون مردم حق خواه به تقدیر رضا باش
هر کس که شود ریش دلش از سفر من
از بهر دل ریش وی هر لحظه دوا باش
هر کس که نبیند ز دل خویش « کمالت »
با دیدۀ اغماض بدان چهره گشا باش