صوت اَنَا الحَقَ است که آید ز مضمرم

بلبل صفت ترانۀ دل ساز می کنم

من شهباز عشقم و شاهنشه دو کون

تا خاک پای کفش علی ( ع ) کرده ام به چشم

چون من ز خوان شیرخدا خورده ام غذا

در تاب شمس روی علی ( ع ) ذرّه سان چو در

تا عطر موی او به مشام دلم رسید

تا فتح دل ز فاتح خیبر نصیب شد

نطقم ز نطق اوست که صد ملک دل گشاد

هر کس که دید چهرۀ من دید روی او

تا خورده ام شراب ز میخانۀ علی ( ع )

ز آن دم که شد « کمال » مقیم حریم او