شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۹
عطار
عطار( باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد )
96

شمارهٔ ۳۹

گرچه گل تر درآمدن سر تیز است
چه سود که در وقت شدن خونریز است
تاروی نمود گل همی پشت بداد
دردا که وصال گل فراق آمیز است