شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۸
عطار
عطار( باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد )
90

شمارهٔ ۳۸

ای گل به دریغِ عمر دل پُر خون کن
ور ماتم خویش میکنی اکنون کن
وی صبح چو عمر گل به یک دم گرو است
آن دم بزن و از گروش بیرون کن