467
بخش چهارم: توبه و نیایش
خدایا دل من چو تاریک گور
ز عشقت بتابان بر این خانه نور
خدایا ببخشا که بد کرده ام
دعا را به سوی تو سد کرده ام
خدایا بلا از خطای من است
به عفو تو باید از این بند رست
خدایا هر آن کس تو را بنده شد
نیازش به غیر از تو برکنده شد
خدایا به هر درد نامت دواست
تو درمان دردی و یادت شفاست
خدایا دل خلق را شاد کن
همه خانه ها را تو آباد کن
خدایا پدر را ببخش از کرم
و آرام فرما دل مادرم
خدایا تو هستی سریع الرضا
ببخشا مرا نیست غیر از دعا
خدایا گناهم تو پوشانده ای
و این بنده را سوی خود خوانده ای
خدایا مرا وسعت سینه ده
ز عرفان و حکمت تو گنجینه ده
خدایا به این تن توانی ببخش
که در راه خدمت بود همچو رخش