ابوالفضل طرقی حقیقت (23 آبان 1348، مشهد)، شاعر، نویسنده، مترجم، پژوهشگر معاصر و مدرس دانشگاه است. تخلص او در شعرهایش حقیقت است. وی دکترای تخصصی مهندسی کامپیوتر دارد و عضو هیئت علمی دانشگاه است.
ابوالفضل طرقی حقیقت، در بهمن 1371 و بهمن 1374 به ترتیب مدرک کارشناسی مهندسی الکترونیک و کارشناسی ارشد مهندسی الکترونیک دیجیتال را از دانشگاه صنعتی شریف دریافت کرد. او در بهمن 1381، موفق به کسب درجه دکترای تخصصی، PH. D, در رشته مهندسی کامپیوتر از دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) شد.
استاد وی پروفسور مهدی بهادری نژاد، موسس انجمن مکانیک ایران و موسس انجمن انرژی خورشیدی ایران است. دکتر مهدی بهادری نژاد استاد بازنشسته دانشگاه صنعتی شریف، عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران، چهره ماندگار کشور در اولین دوره انتخاب چهره های ماندگار، دارای نشان درجه اول دانش از رییس جمهور، استاد نمونه کشور، استاد برجسته مهندسی مکانیک ایران، پژوهشگر نمونه دانشگاه صنعتی شریف، دو بار استاد برجسته دانشگاه صنعتی شریف، مولف دو کتاب سال و کتاب فصل مهندسی مکانیک در کشور و عارف بزرگوار و مؤلف پنج کتاب علمی عرفانی: 1) دانشگاه زندگی، 2) شادی زندگی، 3) اخلاق مهندسی و مهندسی اخلاق، 4) مهدی امام حاضر و 5) عشق انتروپی و راه زندگی است. دکتر بهادری نژاد از دوره نوجوانی، نزدیک ترین یار و دوست صمیمی عارف گرانقدر، شهید مصطفی چمران، بوده است. استاد مهدی بهادری نژاد، دکتر حقیقت را فاضل الدین لقب داده اند.
سوابق علمی دکتر حقیقت:
عضویت در هیئت علمی سازمان انرژی اتمی ایران
عضویت در هیئت علمی دانشگاه آزاد قزوین
ریاست مرکز تحقیقات رباتیک و مکاترونیک MRL
تدریس در مقطع کارشناسی ارشد و دکترای دانشگاه شهید بهشتی
تدریس در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه الزهرا
تألیف 2 کتاب پر تیراژ با بیش از ده بار چاپ در زمینه سیستم های عامل و شبکه های کامپیوتری
ترجمه 2 کتاب پر تیراژ در زمینه مهندسی کامپیوتر
چاپ و انتشار صدها مقاله علمی در ژورنال های معتبر علمی جهان (رجوع شود به Google Scholar: Abolfazl Toroghi Haghighat)
شرکت در صدها کنفرانس و سمپوزیوم بین المللی و ارائه مقاله در آنها (رجوع شود به Google Scholar: Abolfazl Toroghi Haghighat)
مدیریت گروه های مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات در مقاطع مختلف در دانشگاه آزاد قزوین
زمینه تخصصی وی در شعر، غزل می باشد. کتاب راه محبت شامل 71 غزل، 4 مخمس (بر 4 غزل از حافظ) و یک مناجات نامه از وی در تابستان 1399 چاپ شده است.