روز رخت که غره ماه جمال تست

هم نظم شعر من خبری از حدیث عشق

عنقای عقل بنده چو پروانه چراغ

تیر نظر همی نرسد آفتاب را

در بوستان که خلعت سبز از بهار یافت

تا باز جره گرچه کند مرغ ملک صید

چندین غزل که مردم از آن رقص میکنند

با آنک اهل مدرسه لالند ازین حدیث

عین الحیات را بکفی خاک کی خرد

سیف اردرین طریق کمالی نیافتی

آن دوست در تصور ناید خیال وار