که جان از بندگی تن نگه دار

اگر جان توام از من نگه دار

چنان ملک از چنین دشمن نگه دار

تو مردی چشم خویش از زن نگه دار

تو از مهتاب او روزن نگه دار

زتر وخشک او دامن نگه دار

چراغ از دود این گلخن نگه دار

تو چشم از دود این گلخن نگه دار

تو از شمشیر او گردن نگه دار

اگر دستت دهد مشکن نگه دار

زبان خویش در گفتن نگه دار