ای صبا لطفی بکن حالم بجانان عرضه دار

گرچه باهم نسبتی بود نیازوناز را

ذکر قطره نزد آن دریای پر در تازه کن

همچو بخت ودولت ار آنجا توانی راه برد

بی بهشتی کآسمان فرش ویست اندر زمین

تا شب قدر وصال او بیابم لطف کن

دردمند عشقم ودرمان من دیدار اوست

خامشی امکان ندارد بعدازین احوال من

بلبلم بی آن گلستان روز و شب گریان چو ابر

چون بدان یوسف رسی ذکر زلیخا بازگو

در فراق یار یوسف حسن می دانی که من

تحفه یی ازجان شیرین کرده ام آنجا رسان

گر کسی بیداد بیند داد از سلطان خوهد

سیف فرغانی زهجر دوست بیدادی کشید