همه احوال من بر من دگر کرد

بخنده زهر عیشم را شکر کرد

درآمد نور و ظلمت را بدر کرد

که چون خورشیدم از روزن نظر کرد

بقدر حال من در من اثر کرد

ز هرجایی بنسبت سر بدر کرد

بلب چون مرغ عیسی جانور کرد

چو آن خورشید رخ بر من گذر کرد

که بی آتش نشاید شمع بر کرد

ز بهر تاج باید ترک سر کرد

رسن بازی تواند این قدر کرد

چه گویم این مقیم است آن سفر کرد

نمی شاید همه کس را خبر کرد