شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
فی الکلام ذکر کلام الملک العلّام یسهل المرام
سنایی
سنایی( الباب الثانی: فی الکلام ذکر کلام الملک العلّام یسهل المرام )
95

فی الکلام ذکر کلام الملک العلّام یسهل المرام

قال الله تعالی قل لئن اجتمعت الانس والجن علی ان یأتوا به مثل هذاالقرآن لایأتون به مثله ولو کان بعضهم لبعض ظهیراً، و قال عزّ من قائل. ولاحبة فی ظلمات الارض ولا رطب ولا یابس الّا فی کتاب مبین، و قال النبی علیه السلام: القرآن غنی لافقر بعده و لاغنی دونه، و قال علیه السلام: القرآن هوالدواء من کل دواء الّا الموت. و قال ایضا: اهل القرآن هم اهل الله و خاصته، و قال ایضا صلوات الله وسلامه علیه اصدق الحدیث کتاب الله، و قال احمدبن حنبل: القرآن کلام الله غیر مخلوق و من قال مخلوق فهو کافربالله العظیم.
سخنش را ز بس لطافت و ظرف
صدمت صوت نی و زحمت حرف
صفتش را حدوث کی سنجد
سخنش در حروف کی گنجد
وهم حیران ز شکل صورتهاش
عقل واله ز سِرّ سورتهاش
مغز و نغز است حرف و سورت او
دلبر و دلپذیر صورت او
زان گرفته مقیم قوّت و قوت
زادهٔ ملک و دادهٔ ملکوت
سرّ او بهر حلّ مشکلها
روح جانها و راحت دلها
دل مجروح را شفا قرآن
دل پر درد را دوا قرآن
تو کلام خدای را بی شک
گر نئی طوطی و حمار و اِشَک
اصل ایمان و رکن تقوی دان
کان یاقوت و گنج معنی دان
هست قانون حکمت حکما
هست معیار عادت علما
نزهت جانها ستایش اوست
سلوت عقلها نمایش اوست
آیت او شفای جان تقی
رایتش درد و اندهان شقی
عقل و نفس از نهاد او حاجز
فصحا از طریق آن عاجز
عقل کل را فکنده در شدّت
نفس کل را نشانده در عدّت