شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
قطعه شمارهٔ ۱۰۴
سلمان ساوجی
سلمان ساوجی( قطعات )
96

قطعه شمارهٔ ۱۰۴

پریر روز به حمام در فقیری را
به فحش و زجر فرو شست خواجه مغرور
فقیر رفت که پاش چو سنگ بوسه دهد
چو شانه ریش گرفتم که دور نیستم دور
از آن پس ز پی عذر داد مشتی گل
فقیر گفت که ای خواجه نیستی معذور
دل مرا که به کلی خراب کرده توست
گمان مبر که به یک مشت گل شود معمور