شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۹۰
صائب تبریزی
صائب تبریزی( متفرقات )
129

شمارهٔ ۳۹۰

چندان که ممکن است کسی مردمی کند
دم را چرا علم کند و کژدمی کند؟
نان جوی به سفره هر کس که هست ازوست
آدم زبان خویش اگر گندمی کند
طوفان نوح، کودک دریا ندیده ای است
جایی که آب دیده ما قلزمی کند