شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۴۹
صائب تبریزی
صائب تبریزی( متفرقات )
100

شمارهٔ ۲۴۹

چشم من دایم سپند آتش رخساره بود
چون شرر تا چشم وا کردم دلم آواره بود
عشق آن روزی که صحرای عدم را رنگ ریخت
گردبادش روح گردآلود این آواره بود