شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۲۴
صائب تبریزی
صائب تبریزی( متفرقات )
42

شمارهٔ ۲۲۴

کسی تا کی برای رزق دل بر آسمان بندد؟
به جاب آب، آب رو به جوی کهکشان بندد
ز بس تلخ است کامم از حدیث تلخ، حیرانم
که چون با راستی نی را شکر در استخوان بندد