مده از دست، گریبان به چنگ آمده را

نور اسلام نباشد ز فرنگ آمده را

می چکد خون ز سخن، شیشه به سنگ آمده را

از شب و روز و مه و سال به تنگ آمده را

راه نزدیک بود پای به سنگ آمده را

ماندگی کم بود از راه درنگ آمده را

شهر زندان بود از خانه به تنگ آمده را

صائب آن قامت چون تیر خدنگ آمده را