گرد تهمت چاک پیراهن زرویش پاک کرد

چون توان آیینه را با دامن تر پاک کرد؟

کز خس و خار تمنا سینه ام را پاک کرد

طوق را بر قمری من حلقه فتراک کرد

صبح از آهی گریبان فلک را چاک کرد

آن که چندین پاک دندان خود از مسواک کرد

تا توان زاشک ندامت دامن خود پاک کرد

در دل شب می توان فیض سحر ادراک کرد

تشنه ما را دل پر خون گریبان چاک کرد

چند روزی می توان خون در دل افلاک کرد

در بریدنها دلی از گریه خالی تاک کرد

حیف باشد از حدیث پوچ پرخاشاک کرد

آنچه با خاکی نهادان گردش افلاک کرد

دام بتوان از غبار خاطرم در خاک کرد