عنبر خمیر مایه آن زلف و کاکل است

یک چهره شکفته به از صد چمن گل است

تا بادبان کشتی من از توکل است

بیچاره عاشقی که گرفتار کاکل است

سیل است عمر و قامت خم گشته چون پل است

دست ز کار رفته اهل توکل است

روشنگر جمال معانی تأمل است

صائب سپند شعله آواز بلبل است