سرمه خاموشی از زاغ و زغن باشد مرا

شعله آواز، شمع انجمن باشد مرا

هر کجا باشم، سخن با خویشتن باشد مرا

چون سهیل این شوخ چشمی در یمن باشد مرا

کارفرمایی اگر چون کوهکن باشد مرا

بی قراری چون سپند از انجمن باشد مرا

گر نسیم آشنایی در چمن باشد مرا

می کنم گل، خار اگر در پیرهن باشد مرا

داغ عشق او اگر زیب بدن باشد مرا

گر قدح ناف غزالان ختن باشد مرا

راه اگر در زلف آن پیمان شکن باشد مرا

بر سر بالین گر آن سیب ذقن باشد مرا

آب دریایم که تلخی در وطن باشد مرا

چون ثمر تا کی رگ خامی رسن باشد مرا

جامه احرام صائب از کفن باشد مرا