رعشه غیرت به جان آفتاب افتاده است

یا ز رویش عکس در جام شراب افتاده است

ورنه رخسار لطیفش بی نقاب افتاده است

گر چه زلف عنبرین پر پیچ و تاب افتاده است

تا به رخسار که چشم آفتاب افتاده است؟

بس که چشم شوخ او حاضر جواب افتاده است

بس که یاقوت لبش خوب آب و تاب افتاده است

گر چه از خط حسن او پا در رکاب افتاده است

سینه کبکی که در چنگ عقاب افتاده است

موجه خشکی که در بحر سراب افتاده است

کلبه ویران ما خوش ماهتاب افتاده است

تا که را از دست مینای شراب افتاده است؟

قطره ما گر چه از چشم سحاب افتاده است

در سر هر کس هوایی چون حباب افتاده است

هر که در اندیشه روز حساب افتاده است