برگ گل چون عندلیبان پرده ساز من است

هر که از خود می دود بیرون به آواز من است

همچو سیل نوبهاران خانه پرداز من است

گردبادم، ریشه من بال پرواز من است

خون خود را می خورد آن کس که غماز من است

روزن غمخانه من دیده باز من است

هر که را مژگان گیرایی است شهباز من است