زهی ! جمال تو بر ماه کرده طنازی

بچشم طنز کنی گر کنی بماه نظر

بدست قهر ز لشکر گه جمال همی

تو خود نتازی و ندر صف نکو رویان

مرا تو گویی : بازیست عاشقی ، آری

چو بربط از تو بسی گوشمال یافته ام

بحسن خویش چنان غره ای ، که در عالم

ز هجر آن لب چون انگبین چرا چندین

بچشم جان بربایی ، مگر که چشم تو کرد

علاء دولت ، خوارزمشاه ، فخر ملوک

خدایگانی ، کز خسروان عالم اوست

خدایگانا ، اعدای شرع بگریزند

گهی بکوشش جان مخالفان سوزی

بوقت انس همه بادهٔ ظفر نوشی

طریق نشر مساعی ورزی

بروز معرکه رعد از هوا نیارد کرد

کهین غلام تو در رزم رستم سگزی

جهان قبول کند هر چه آن تو انجامی

بدست عدل تو باطل کنندهٔ ظلمی

همیشه تا صف چرخ هست غداری

بنزد ایزد اعزاز تو فزون بادا

مخالف تو جز اندر عنا و رنج مباد