ای سال و ماه پیشهٔ تو رادی

گشتی ستوده نزد همه گیتی

بار دگر بعهد تو شده تازه

بی حد دقیقهای هنر دیدی

دارند از خصار تو پیوسته

نگزید هیچ عاقل و نگزیند

عدل تو از بسیط جهان یکسر

بس فتنهای دهر که بنشاندی

از تو همیشه فضل و کرم زاید

هنگام وقفه کردن چون کوهی

جاوید باد مدت تو ، زیرا