هر که از خون ریز من آلوده گردد دامنش

خست از اندازه بیرون می برد دهر خسیس

... باغبان گلشن جنت شود

در محبت زندگی را با شهادت جنگ نیست

وه چه صیادی که هر صیدی که زخمی از تو یافت

خلوتی کز نور شمع ما به حسن اندوده شد

عرفی آن تر دامنی دارد که هنگام عذاب