شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۷۲
اوحدی
اوحدی( رباعیات )
207

رباعی شمارهٔ ۷۲

مشنو تو که: گل بی سر خاری باشد
یا بادهٔ حسن بی خماری باشد
ناگاه برون کند سر از گنج رخت
ریشی، که هرش موی چو ماری باشد