شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۴
اوحدی
اوحدی( رباعیات )
130

رباعی شمارهٔ ۱۴

جانا، سر زلف تو پراگنده چراست؟
وان حقهٔ لعل خالی از خنده چراست؟
روی تو بکندند، نگوید پدرت
در خانه، که: روی پسرم کنده چراست؟