شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۱۲
اوحدی
اوحدی( رباعیات )
117

رباعی شمارهٔ ۱۱۲

تن خاک تو گشت، رحمتی بر خواریش
دل جای تو شد به غم چرا می داریش؟
دلبستگییی که با میانت دارم
تا چون کمرت میان تهی نشماریش