شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۰
اوحدی
اوحدی( رباعیات )
757

رباعی شمارهٔ ۱۰

قدش به درخت سرو می ماند راست
زلفش به رسن، که پای بند دل ماست
دل میل گنه دارد از آن روز که دید
کو را رسن از زلف و درخت از بالاست