شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۲۲
خیام
خیام( درد زندگی [۲۵-۱۶] )
147

رباعی ۲۲

ای کاش که جای آرمیدن بودی،
یا این رَهِ دور را رسیدن بودی؛
کاش از پیِ صد هزار سال از دل خاک،
چون سبزه امید بر دمیدن بودی!