خویشتن دیدن همان دوبینی است

این سه بر خود دوخته همواره چشم

مرد شهوتران در آن دارد حضور

تا بیابد هر زمان اعزاز خویش

تا تو را مانع شود از این سفر

خویش بینان کی از اینها وارهند؟

این دوئیت را همیشه بانی است

گر تو مردی، کن از این خصلت فرار

خالق خود را درون خویش دید

عشق یزدان باشد اندر وی شدید

غرق گردد در خداوند احد

جلوه گر می گردد از وی روی هو

جان خود بگذاشتم، جانان شدم

این بود ای عاشقان راز وصال