می کند حق از زبانم گفتگو

حق همی گوید اطاعت کن مرا

در شکسته دل بود مأوای من

هستم از هر کس به او نزدیکتر

رویم از آئینه ها پیدا شده

چارده نور از رخم شد جلوه گر

نور اول خاتم پیغمبران

آن که شأنش آیت لولاک شد

دیدن او بود چون دیدار من

تیر از دستش چو می انداختم

من ز قلب پاک او گفتم کلام

نور دوم عاشق من مرتضی است

در مدیحش هل اتی کردم بیان

از می کافوری و هم زنجبیل

دست او را خوانده ام من دست خویش

او علی است و امیرالمؤمنین

نور سوم زوجه شیر خداست

نور من از نور رویش منجلی است

مادر انوار پاک ذوالمنن

گشته ام من از جبین خود عیان

آن که من را از رخ زهرا ندید

نور چارم گر بدانی مجتبی است

پور دلبند علی نامش «حسن»

حلم من از او پدیدار آمده

خوی و خلقش خوی و خلق مصطفی است

پیش من دارد مقامی بس رفیع

نور پنجم آن شهید کربلاست

نور چشمان علی یعنی حسین (ع)

زائرش باشد یقین زوّار من

عاشق و دلداده ذات من است

او بود باب کرام نه امام

ششمین نورم بود آن شاه دین

«شهربانو» مادرش، بابش حسین

چونکه با عشق من او گردید جفت

آن که او سبط نبی شبل علی است

آن امام والی عالی نسب

نور هفتم آن شکافندۀ علوم

پور دلبند علی بن الحسین

بود در علم خدایی موشکاف

من از او ظاهر نمودم علم خویش

کردم از وی حجتم را من تمام

نور هشتم آن امام صادق است

پور باقر نور قلب عاشقان

من از او کردم تجلی در نماز

در نماز ایاک نعبد نستعین

جعفری مذهب از او کردم پدید

نهمین نورم امام کاظم است

ابن جعفر موسی آن نور هدی

کظم خود را من عیان کردم از او

باب حاجات خلایق کردمش

دیدن او دیدن من شد یقین

دهمین نورم علی موسی الرضاست

ابن موسی آن ولی نشأتین

قبلگاه عارفان پاک باز

من از او دارم ظهوری بس عجیب

من از او اسرار خود را گفته ام

ده و یک نورم بود نامش «تقی»

او ولی من بود بابش رضاست

جود من کرد است تا او را «جواد»

دیدنش دیدار جدش مصطفی است

مدفن او گشته ارض کاظمین

ده و دو نورم بود اسمش «نقی»

قلب او پاک است از هر شک و ریب

پور دلبند «جواد» است آن امام

من به او نور هدایت داده ام

گفته هایش جمله گفتار من است

ده و سه نورم بود نامش «حسن»

او ولی من بود ابن نقی است

فانی است او دائماً در ذات من

آن که مشهوری به نام عسکری است

گر چه باشد مدفنش در سامرا

چارده نورم جناب قائم است

مهدی است و نیز هم اسم رسول

هر که بیند روی او را در جهان

خاتم است او بر تمام اوصیا

من از او دارم ظهوری بی بدیل

حجت یزدان و ابن عسکری است

گر بپرسی از من آن قائم کجاست؟

جایگاه اوست قلب عاشقان

در قلوب شیعیان باشد مقیم

با بدن هر جایگه دارد مکان

قطب وقت و قلب کل عالم است

بر کمالت یک نظر انداختی

نظرۀ دیگر نگر بر این گدا