29
پیر مغان به دیر مغانم تو باش و بس
در بزم عشق ساقی جانم تو باش و بس
در جام دل شراب روانم تو باش و بس
ای راز دار حاضر و غائب به لطف خویش
مخبر به رازهای نهانم تو باش و بس
آن دم که زاهدان به جنانند در قصور
حور و قصور و عیش جنانم تو باش و بس
آن دم که شاه حسن کند جلوه بر قلوب
در جلوه گاه قلب عیانم تو باش و بس
ای خسرو حقیقت و وی کان معرفت
در راه عشق ، قطب زمانم تو باش و بس
ای آن که براریکۀ ما یَنطِق آمدی
نطق و بیان ز نطق و بیانم تو باش و بس
چون فضل تست شامل عشاق نیکبخت
ای پیر عشق ، بخت جوانم تو باش و بس
ز آنجا که تیر غمزه خوبان به دل خوش است
بر دل ز غمزه تیر و سنانم تو باش و بس
در گلستان جان و به اطراف جوی چشم
شمشاد سبز و سرو چمانم تو باش و بس
هنگام درد فرقت و گاه وصال دوست
با جام می پناه و امانم تو باش و بس
مینا و جام و باده و ساقی و گل عذار
شاه شهان به بزم شهانم تو باش و بس
چون آتش است عشق و توئی پیر دیر عشق
پیرمغان به دیر مغانم تو باش و بس
در وصف دوست نیست زبانی مرا ز خویش
در هر دو کون تیغ زبانم تو باش و بس
ای شهسوار عشق و مسیحای معرفت
ذات و صفات و نام و نشانم تو باش و بس
چون درجهان عشق « کمال » است ذره ای
ای شاه عشق شمس جهانم تو باش و بس