شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
گریه سیب
هوشنگ ابتهاج (سایه)
هوشنگ ابتهاج (سایه)( یادگار خون سرو )
86

گریه سیب

شب فرو می افتاد
به درون آمدم و پنجره ها رابستم
باد با شاخه در آویخته بود
من در این خانه تنها تنها
غم عالم به دلم ریخته بود
ناگهان حس کردم
که کسی
آنجا بیرون در باغ
در پس پنجره ام می گرید
صبحگاهان شبنم
می چکید از گل سیب