شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۶۲
عطار
عطار( باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا )
90

شمارهٔ ۶۲

وقتست که بیزحمت جان بنشینم
برخیزم و بی هر دو جهان بنشینم
از عالم هست و نیست آزاد آیم
وانگاه برون این و آن بنشینم