شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۲
عطار
عطار( باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید )
102

شمارهٔ ۳۲

مرغ دل من ز بس که پرواز آورد
عالم عالم، جهان جهان، راز آورد
چندان به همه سوی جهان بیرون شد
کاین هر دو جهان به نقطهای باز آورد