شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۶۹
عطار
عطار( باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد )
76

شمارهٔ ۶۹

بس شب که چو شمع با سحر باید بُرد
در هر نفسی سوزِ دگر باید بُرد
عمری که بدو چو شمع امیدی نیست
هم بر سر پای می بسر باید بُرد