شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۶
عطار
عطار( باب چهل و دوم: در صفت دردمندی عاشق )
102

شمارهٔ ۱۶

خود را ز تو بیگناه مینتوان داشت
دل جز به غمت سیاه مینتوان داشت
از دردِ تو بادِ سرد من چندان است
کز باد کُلَه نگاه مینتوان داشت