شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۷
عطار
عطار( باب چهلم: در ناز و بیوفائی معشوق )
116

شمارهٔ ۷

از بس که تو خود به خویشتن مینازی
یک لحظه به عاشقی نمیپردازی
با پشت خمیده همچو چنگی شدهام
تا بوک چو چنگ یک دمم بنوازی