شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۴
عطار
عطار( باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق )
97

شمارهٔ ۴

زلفِ تو سرِ درازدستی دارد
چشمِ تو همه میل به مستی دارد
امّا دهنت که ذرّهای را ماند
یک ذرّه نه نیستی نه هستی دارد