شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۵۲
عطار
عطار( باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق )
104

شمارهٔ ۵۲

بوئی که ز زلف مشکبوی تو رسد
دل در طلبش بر سر کوی تو رسد
آن زلف سیاهِ تو بلایی سیه است
ترسم که نیاید که به روی تو رسد