شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۷
عطار
عطار( باب سی و چهارم: در صفتِ آمدن معشوق )
97

شمارهٔ ۷

دوش آمد و گفت: خانهٔ ما آخر
روشن بکن ای یگانهٔ ما آخر
وقت است که دست درکش آری با ما
تا کِی گوئی فسانهٔ ما آخر