شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۷
عطار
عطار( باب سی و چهارم: در صفتِ آمدن معشوق )
128

شمارهٔ ۲۷

دل دوش ز لعلِ همچو قندش میسوخت
جان نیز ز زلفِ چون کمندش میسوخت
خورشید سپر فکنده میرفت خجل
تا روز و شبِ تیره سپندش میسوخت