شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۰
عطار
عطار( باب سی‏ام: در فراغت نمودن از معشوق )
100

شمارهٔ ۱۰

چون هیچ کسی ندیدهام در خوردش
پیوسته نشستهام دلی پر دردش
ناگاه چو برق بگذرد بر درِ من
چندان بناستد که ببینم گردش