شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۸
عطار
عطار( باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن )
100

شمارهٔ ۳۸

گاه از مویی مشوشت باید شد
گه نیز به هیچ دل خوشت باید شد
در عشق گر آتشی همه یخ گردی
ور یخ باشی چو آتشت باید شد