شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۶
عطار
عطار( باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن )
95

شمارهٔ ۳۶

هر روز به عالمی دگرگون برسی
هر شب به هزار بحر پرخون برسی
گفتی: «برسم درو و باقی گردم»
چون کس نرسد درو، درو چون برسی