شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۷
عطار
عطار( باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست )
102

شمارهٔ ۱۷

تا چند ز مرگِ خویش غمناک شوی
آن بِه که ز اندیشهٔ خود پاک شوی
یک قطرهٔ آب بودهای اوّلِ کار
تا آخرِ کار، یک کفِ خاک شوی