شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۷۷
عطار
عطار( باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر )
67

شمارهٔ ۷۷

میپنداری که بیخبر بتوان زیست
در بیخبری زیر و زَبَر بتوان زیست
چندانک نشینی تو و آخر بیقین
ای بی سر و بن چند دگر بتوان زیست