شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۶۲
عطار
عطار( باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر )
84

شمارهٔ ۶۲

چون لایق گنج نیست ویرانهٔ عمر
می نتوان شد مقیم هم خانهٔ عمر
وقت است که درخواب شوم، بو که شوم!
زیرا که به آخر آمد افسانهٔ عمر