شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۵
عطار
عطار( باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن )
98

شمارهٔ ۱۵

خود را به محال خود دچار آیی تو
چون خاک رهی چه باد پیمایی تو
کم کاستی تو باشد ای بی حاصل
هرچیز که از خویش درافزایی تو