شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۴۱
عطار
عطار( باب دهم: در معانی مختلف كه تعلّق به روح دارد )
112

شمارهٔ ۴۱

مرگ است خلاص عالم فانی را
درهم چه کشی ز مرگ پیشانی را
گر مزبلهٔ تن تو را مرگ رسید
با مرگ چکار جان تو با جانی را